γαστάλδος

ο

1. δικαστικός υπάλληλος που φροντίζει για τις συναλλαγές και την επίλυση διαφορών μεταξύ ιδιωτών (στα Επτάνησα κατά τη βενετοκρατία και την περίοδο τής Αγγλικής προστασίας)

2. φρ. «με τη στράτα τού γαστάλδου» — με δικαστική απόφαση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < (βενετ.) gαstαldο].